هنگامی که در ابتدای غذا خیارشور می خورید، می تواند به هضم غذا کمک کند. همچنین به داشتن خواص ملین معروف است.
با این حال، افرادی که از زخم معده، ورم معده مکرر رنج می برند یا مجبورند با کاهش مصرف نمک غذا بخورند، باید مصرف خیارشور شف طیبه خود را محدود کنند.
در مورد همبرگر ترجیح می دهیم خیارشور ترش و شیرین (پخته شده با شکر) یا مالوسول را انتخاب کنیم. به طور کلی بزرگتر، آماده سازی آنها آنها را نرم تر و شیرین تر با اسیدیته کمتر نشان می دهد.
آلین مارتین، بازاریابی و ارتباطات از Reitzel توضیح می دهد: “هند کشور مبدا غوره است: دانش در آنجا توسعه یافته است، نیروی کار ارزان تر است و به لطف باران های موسمی، ما می توانیم سه محصول در سال برداشت کنیم.”
فردریک ماتون، پزشک ورزشی و متخصص تغذیه ورزشی در موسسه تحقیقات رفاهی که با مادام فیگارو مصاحبه کرده است، مصرف آب خیارشور را فایده ای نمی بیند. اگر یک ساعت دویدن انجام می دهید، پس از تلاش باید حداقل یک لیتر آب بنوشید.
خیارشور یک گیاه علفی یک ساله از خانواده Cucurbitaceae است که برای میوه های آن کشت می شود، قبل از رسیدن برداشت می شود و عمدتاً به عنوان چاشنی مصرف می شود. نام علمی Cucumis sativus، همان خیار است (هر دو یک گونه هستند).
خیارشور های تازه را می توان به روش های مختلفی طبخ کرد، گاهی خام، گاهی پخته، پخته، آب پز، بخارپز یا سرخ شده. به صورت خام مصرف می شود، غواصی کاملاً با سالادهای مخلوط سازگار می شود.
خیارشور یک گیاه علفی یک ساله از خانواده Cucurbitaceae است که برای میوه های آن کشت می شود، قبل از رسیدن برداشت می شود و عمدتاً به عنوان چاشنی مصرف می شود. نام علمی Cucumis sativus، همان خیار است (هر دو یک گونه هستند).
خیارشور فقط خیار است که هنوز به بلوغ نرسیده و خیلی زود برداشت می شود (به محض اینکه طول آن به 5-8 سانتی متر برسد). بخشی از خانواده Cucurbitaceae، یعنی کدو حلوایی است. در سطح زمین رشد می کند، گیاهی است رونده.
میتوانید غورههای آن را که در نسخهی «کیسهای کاربردی»، شیرین و ترش XXL یا مینی با ترخون در دسترس هستند، در فروشگاههای Auchan، Carrefour، Intermarché یا Monoprix پیدا کنید.
در جای دیگر، Maison Marc را می یابیم، یک تجارت خانوادگی که مدت ها قبل از Le Jardin d’Orante، ترشی فرانسوی را به بازار عرضه می کرد.
در قرن هفدهم، غوره در میزهای سلطنتی وجود داشت. ژان باپتیست د لا کوئینتینی، یک کشاورز فرانسوی در زمان لوئی چهاردهم، کشت خیار را تحت پوشش اختراع کرد تا برداشت محصول را پیش بینی کند و از آوریل به پادشاهی که بسیار به آن علاقه داشت، ارائه دهد.
چین اولین تولید کننده خیار و ترشی در جهان است و ایران و ترکیه در رتبه های بعدی قرار دارند. در هر ثانیه بیش از 1830 کیلو خیار و ترشی در سراسر جهان تولید می شود. این نشان دهنده برداشت 57.5 میلیون تن خیار در سال در سراسر جهان است.
ترشی صرفاً خیار است که قبل از بلوغ برداشت شده و سپس در سرکه خیس شده است. به محض رسیدن به طول 3 تا 12 سانتی متر چیده می شود.
با گذشت زمان و از طریق انتخاب، ما در نهایت به ایجاد چندین گونه، با اندازه محدود، مانند غوره سبز رسیدیم.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.